بي‌ترديد ليگ قهرمانان آسيا، فرصت مناسبي براي حرفه‌اي شدن است، هر چند كه به نظر مي‌رسد فاصله‌هاي ساختار حرفه‌اي فوتبال ايراني با مدل آسيايي خود همچنان زياد است.
به گزارش ايسنا، همواره منتقدان از ليگ برتر ايران به عنوان ليگي كه تنها در نام حرفه‌اي شده ياد كرده و فرآيند سخت افزاري ونرم افزاري آن را به نقد كشيده‌اند، هر چند كه اين انتقاد با موضع‌گيري حق به جانب فدراسيون فوتبال روبه‌رو شده و در دوره‌ي فعلي نيز كسب 4 سهميه در ليگ قهرمانان به عنوان يكي از نمونه‌هاي حرفه‌اي بودن فوتبال ايران به رخ كشيده شده است. ديدار تيم‌هاي پرسپوليس ايران و الشارجه امارات فرصت مناسبي براي محك اين ادعا بود.
واقعيت آن است كه به نظر نمي‌رسد برنامه‌ريزان اجرايي و برگزاركنندگان مسابقات در ايران هنوز هم قصد ندارند از عادت انجام وظايف خود در دقيقه 90 دست بردارند. اين موضوع در ديدار پرسپوليس و الشارجه نيز به خوبي نمايان بود، در ابتداي اين ماجرا مديران روابط عمومي فدراسيون فوتبال حتي زحمت اعلام زمان و مكان دريافت (ID) كارت خبرنگاران را به خود ندادند و در مرحله‌ي بعدي برخورد نامناسبي بود كه در پايان بازي با نمايندگان رسانه‌هاي گروهي صورت گرفت.
در حالي كه ورزشگاه پير آزادي هنوز خاطره‌ي كشته شدن هفت ايراني را در پايان بازي تيم‌هاي ايران و ژاپن در سال 84 از ياد نبرده است به نظر مي‌رسد با گذشت نزديك به 4 سال هنوز هم فرآيند اداره و نظم دهي در ورزشگاه آزادي مشخص و معين نشده است.
نيروي انتظامي در تازه‌ترين تدبير خود براي حفظ نظم در پايان بازي اجازه ورود به زمين را تا زمان حضور بازيكنان در رختكن به خبرنگاران رسانه‌هاي نوشتاري نمي‌دهد و هدف از اين كار ايجاد فرصت براي بازيكنان و مربيان جهت خروج از فضاي پرتنش بازي و تمركز روحي و رواني اعلام مي‌شود اما، نكته جالب آ‌نجاست كه در همان زمان رسانه‌هاي تصويري آزادانه در كنار زمين و حتي مقابل ورودي رختكن به تهيه‌ي گزارش مي‌پردازند و همين موضوع در بعضي موارد تنش‌هايي را در پي داشته كه درگيري هواداران استقلال و با گزارشگران تلويزيوني در قزوين از آن جمله است.
اين رفتار دوگانه در ديدار تيم‌هاي پرسپوليس و الشارجه نيز بار ديگر رخ داد و اصل هدف مسوولان انتظامي در جلوگيري از ورود خبرنگاران به درون زمين در پايان بازي را زير سوال برد. تصميم ديگر نيروي انتظامي ايجاد پست‌هايي براي متوقف ساختن خبرنگاران آن هم در ميان پله‌هاي ورزشگاه آزادي است. ماموران پليس خبرنگاران را دقيقا در مدخل خروجي جايگاه ويژه متوقف مي‌كنند و اين در حالي است كه همزمان تماشاگران حاضر در اين جايگاه قصد خروج از ورزشگاه را دارند و همين موضوع زمينه‌ساز تراكم جمعيت و حوادث احتمالي است.
اين تدبير در بازي ايران و كره جنوبي نيز انجام شد كه در آن زمان وقتي خبرنگاران از اعضاي روابط عمومي فدراسيون فوتبال در اين زمينه ياري خواستند، “حسيني” مدير روابط عمومي با بي‌اعتنايي حق را به نيروي انتظامي داده و حتي درباره علت اصرار خبرنگاران براي ورود به محل كنفرانس خبري موضع‌گيري كرد و اين در نوع خود جالب توجه است.
**حفاظت از جان مقامات يا مخاطره براي آنها؟
در بازي تيم‌هاي پرسپوليس و الشارجه نيروهاي انتظامي جهت خلوت ساختن فضاي درون زمين پس از بازي و حضور معاونان رييس‌جمهور در زمين خبرنگاران را در مدخل جايگاه ويژه نگاه داشتند اما، نكته‌ي جالب اينجا است كه اين مقامات براي ورود به زمين بازي هيچ راهي به غير از همين مسير نداشتند و در حالي كه هدف دور نگه داشتن خبرنگاران از اين مقامات بود علي‌آبادي و سعيد‌لو در مسير رفت و آمد خود از ميان خبرنگاران معطل شده عبور كرده و حتي علي‌آبادي در مسير بازگشت با واكنش و اعتراض برخي خبرنگاران كه خطاب به او گفتند: “آقاي علي‌آبادي ما را به خاطر حضور شما معطل نگه داشتند”، روبه‌رو شد.
ضمن آن كه همين تراكم و شلوغي در راهروي باريك ورزشگاه آزادي به اضافه حضور برخي تماشاگران در همان لحظه مي‌توانست مخاطراتي را براي علي‌آبادي و سعيد‌لو در پي داشته باشد.
در واقع مشخص نبود كه اين نحوه‌ي برخورد براي حفاظت از اين مقامات است يا به زحمت انداختن آنها.
**از توهين به خبرنگاران تا درگيري با انصاري‌فرد!
خبرنگاران همواره به عنوان نماينده و وجدان افكار عمومي شناخته شده‌اند اما، به نظر مي‌رسد در ادبيات امنيتي خبرنگاران به عنوان موجود مزاحم معرفي مي‌شوند، در هر صورت نحوه‌ي برخورد نيروي انتظامي در ورزشگاه آزادي با خبرنگاران به خصوص در حاشيه‌ي بازي پرسپوليس و الشارجه نمايانگر اين ذهنيت بود، در حالي كه كمي آموزش و آشنايي اندك به انجام وظيفه سبب مي‌شد تا بسياري از رفتارهاي اين نيروها تغيير كند. استفاده از سربازان بي‌تجربه سبب شد تا علاوه بر آن كه اين نيروها با به كار بردن ادبياتي مناسب يك تماشاگرنما خطاب به خبرنگاران زمينه رنجش خاطر نمايندگان رسانه‌هاي گروهي را فراهم آورند، حتي در شناسايي مقامات و مسوولان تيم‌ها نيز دچار مشكل باشند. آنها در مقابل دستور آني و لحظه‌اي فرمانده خود براي نگه داشتن افراد در راهروي ورزشگاه آزادي آن قدر پرتنش ظاهر شدند كه انصاري‌فرد مدير عامل باشگاه پرسپوليس با آنها درگير شد و تداخل وظايف تا آن اندازه وجود داشت كه حتي نيروهاي انتظامي از ورود نيروهاي حراست سازمان تربيت بدني به داخل زمين جلوگيري مي‌كردند. در واقع مسوولان اصلي برقراري نظم در ورزشگاه آزادي خود با بي‌نظمي، راهروي باريك اين مجموعه را براي ورود به زمين تبديل به آشفته بازار ساختند.
نگه داشتن بازيكنان سكونشين تيم الشارجه در راهرو نيز بخش ديگري از اين هنرنمايي بود،بازيكنان الشارجه با زبان انگليسي دليل توقف خود در ميان راه را سوال مي‌كردند و نيروهاي انتظامي نيز با هل دادن و دستور ايست ميهمان را شوكه كرده بودند.
جالب اينجا است كه وقتي خبرنگاران درباره‌ي اين نحوه‌ي برخورد تحقيرآميز از مسوولان باشگاه پرسپوليس، فدراسيون و حتي رييس سازمان تربيت بدني سوال كردند آنها از دليل اين برخورد ابراز بي‌اطلاعي كردند و خود را ملزم به پاسخگويي ندانستند، حال اگر در اين بحبوحه‌ي بداخلاقي و بي‌نظمي يك خبرنگار ايراني شكايت خود را به نزد ناظر كنفدراسيون فوتبال آسيا مي‌برد آيا همين مسوولان با ادبياتي چون وطن فروشي از او ياد نمي‌كردند؟
در هر صورت تنها در همين موضوع ساده هيچ اثري از حرفه‌اي بودن ديده نشد تا در نخستين امتحان حرفه‌اي شدن در فوتبال باشگاهي آسيا نمره‌ي قبولي نگيريم.